نکات کلی شستشو و نگهداری کفش کوهنوردی

بعد از هر توشه کوهنوردی مایحتاج وجود سرشعله کوهنوردی ندارد که باطن کفش را بشویید. البته از در میان بردن گل‌های چسبیده گردیده از روی آن وظیفه هر کوهنوردی میباشد که می بایست فورا پس از رجوع و برگشت از اپلیکیشن آن را اعمال دهد.
از کم آب شدن کفش اعتقاد و باور نتیجه ها نمائید و سپس کفی ها را در آن قرار دهید و میتوانید برای از دربین بردن بوی نامطبوع از اسپری ضد عفونی کننده و ضد عطر استعمال نمائید.
مطلقاً امکانات خویش را پیش از عزیمت به کوه رسیدگی فرمائید. پاره گی کف داخلی و وا رفته شدن دوخت متاع باعث به جراحت به پاها و تاول می شود.
هیچوقت از چربی‌‎های حیوانی برای چرب و ضد‌آب کردن این تولید ها به کار گیری نکنید.
از جوراب مطلوب کوهنوردی استعمال نمائید. جوراب‌های انتخابی شما نباید سبب عرق کردن و تر شدن پا در زمان عمل کوهنوردی گردد. فراموش نکنید سود پاهای تر در کوهنوردی تاول‌های دردناکی خواهد بود که کار رو برایتان دردناک می‌نماید.

هر یک سری وقت یک‌توشه می بایست این کردار‌های محبت‌آمیز را با کفش کوهنوردی خویش تکرار نمایید!

در صورتی در یک عالم ایده آل معاش می‌کردیم، به شما می‌گفتیم هر توشه که از اپ برمی‌شوید، به طبعً کفش خویش را بشوئید و آحاد این پروسه حفظ را طی نمایید. ولی واقعیت این میباشد که فرصت که از یک پیاده‌روی کوتاه زمان در زمین‌های کم آب گشوده می گردید؛ نیازی به شست‌و‌شو نخواهید داشت.

مسأله مد حیث ما این میباشد که کفش کوهنوردی خویش را وقتی که تر و آلوده و کثیف میباشد، انبار نکنید تا آسیبی بدین مال باارزش وارد نشود. فراموش نکنید کفش کوهنوردی اولی دوست یک کوهنورد میباشد و ماندگاری لکه های گلی و خیسی وقتگیر مقطع میتواند عایق بودن آن را به شدت دستخوش تغییرات ناخوشایندی نماید. پس در صورتیکه دوست خیر و خوبی می‌باشید حواستان به‌این رفیق کهن باشد.